یک آسمان صاف آبی‌تر

ناخن کشیدید و به‌جایش پَر درآوردیم

تا عشق را در مسلکی دیگر درآوردیم

ما نخل نه! ما سَروهای سربه‌سر بودیم

سر را جدا کردید و ما صد سر درآوردیم

نذر بدی کُشتید مردان و پسرها را

چادر به چادر مادر و دختر درآوردیم

خون را به دیوار جهالت اسپرِی کردیم

از مُشت هامان تیزی خنجر درآوردیم

سقف شما زندان سرد و بی چراغی بود

با هر شهیدی از دلش یک دَر درآوردیم

جمهوری اسلامی عشق آمد و از صلح

یک آسمان صافِ آبی‌تر درآوردیم

مرزی ندارد آ» ی ِ آزادی ما وقتی

از قلب آن ویرانه‌ها کشور درآوردیم

ما بچه‌های انقلابیم از خوشی سرشار

آخر از عمق رنج هامان زَر درآوردیم (1)

پی‌نوشت:

1) فروغ تنگاب